Mei, 1940. Het Duitse leger heeft de grens met België bereikt en trekt verder door richting noordzee. Duizenden Britse soldaten zitten gevangen op de stranden van Duinkerke. In het Verenigd Koninkrijk is het alle hens aan dek: nu de appeasement-politiek van premier Neville Chamberlain, waarbij gepleit werd voor een diplomatiek akkoord met nazi-Duitsland, gefaald heeft, moet er in allerijl gezocht worden naar een nieuwe premier. Bij gebrek aan beter wordt de eccentrieke, zwaarlijvige Winston Churchill naar voor geschoven. Dankzij zijn doortastend optreden, kunnen de soldaten gered worden. Zijn opzwepende speeches over het bloed, zweet en tranen van de oorlog zetten het land al gauw in rep en roer, maar in de achterkamers van de politiek worden er volop plannen beraamd om de politicus af te zetten...
"Oldman ís een plezier om naar te kijken. Het zijn niet alleen de maniertjes en de grimassen die zijn vertolking zo overtuigend maken. Dit is geen opzichtige show, maar een doorleefde gedaanteverwisseling." - De Morgen
"Gary Oldman in grote doen" - De Standaard
"Gary Oldman’s portrayal of Winston Churchill in Darkest Hour could put him in contention for an Oscar." - BBC Film reviews
"I don’t think we’ll ever see anyone else do Churchill this well again unless the man himself comes back from the dead." - Entertainment Weekly
"Handsomely filmed, intelligently written, accented with just a dash of outright hokum, Darkest Hour ends a year already laden with terrific films about the same subject — including the winsome comedy-drama “Their Finest” and Christopher Nolan’s boldly visual interpretive history “Dunkirk” — and ties it up with a big, crowd-pleasing bow." - Washington Post
Waar Christopher Nolans 'Dunkirk' de chaos en ontreddering van de evacuatie in Duinkerke benadrukte, toont 'The Darkest Hour' net de urenlange planning en eindeloze discussies die aan de actie vooraf gingen. Toch is 'The Darkest Hour' een erg genuanceerd portret geworden van de charismatische Churchill: zijn opruiende taal klinkt wel erg oorlogszuchtig en het diplomatieke spoor van de tegenstanders, helemaal niet zo gek. De bijna onherkenbare Gary Oldman zet Churchill neer als een soort onverzettelijke oerkracht, wiens woede-uitbarstingen afgewisseld worden met gevatte oneliners en scherpe inzichten.