Michael Moore, Amerika's meest controversiële documentairemaker, richt dit keer zijn pijlen op de gezondheidszorg in zijn land. Op zijn eigenwijze manier, messcherp maar met veel humor, toont hij hoe je in the Land of Hopes and Dreams maar beter gezond kan blijven - of je nu verzekerd bent of niet. 50 miljoen Amerikanen hebben geen ziekteverzekering, maar zelfs als je wél iedere maand zwaar betaalt, dan nóg ben niet zeker dat een bezoek aan het hospitaal je niet bankroet zal maken. Moore zocht en vond talloze slachtoffers van gewetenloze ziekteverzekeraars die, wanneer het erop aan komt, het onderste uit de kan halen om toch maar geen uitbetalingen te doen. Soms met dodelijke gevolgen.
"Een kraakheldere en behoorlijk schokkende analyse van een ronduit pervers systeem." (Humo)
"Moore weet hoe hij moet monteren, hoe hij humor en muziek moet gebruiken om een film te doen swingen." (Dennis Van Dessel, Digg*)
"Als statement en "eye-opener" kan Sicko net als al zijn andere docu’s tellen en heeft zijn effect nog voor de release al dubbel en dik bereikt." (Ils Huygens, K.U.T.-site)
"Zijn beste documentaire. (..) Populistisch, maar ook hilarisch. (..) En de aanklacht was nooit pertinenter: dat het Amerikaanse systeem van een schrijnende onverschilligheid voor ongelukkige mensen getuigt." (Steven De Foer, De Standaard)
"In a summer of dumb, shameless drivel, Moore delivers a movie of robust mind and heart. You'll laugh till it hurts." (Peter Travers, Rolling Stone)
"Horrifying, heart-breaking, often hilarious - Moore’s latest shock doc is a potent polemic." (Empire Magazine)
Het idee om Sicko te maken bestond er al in 1999 toen Michaël Moore voor zijn show The Awful Truth Chris Donahue volgde, een patiënt die wachtte op een pancreas transplantatie. Zijn verzekeringsmaatschappij weigerde hem te helpen - tot Moore hen onder druk zette door zijn mediacampagne. Toen het woord zich verspreidde dat Moore een documentaire plande over de gezondheidszorg, brak er paniek uit onder de pharma industrie en de verzekeringsmaatschappijen. Maar Moore besteedt in Sicko minstens evenveel aandacht aan de slachtoffers van het systeem als aan de profiteurs. Op de oproep die hij lanceerde op zijn website, kwamen maar liefst 25.000 reacties van de gedupeerden.