ZED sprak met David Cronenberg over 'Crimes of The Future'

Crimes of the future

De dialogen doen erg ‘film noir’ aan. Personages zeggen het ene, maar bedoelen eigenlijk iets helemaal anders. 
In het echte leven zeggen mensen ook zelden wat ze echt bedoelen. Deels omdat gevoelens daar te complex voor zijn, deels omdat ze op een bepaalde manier willen misleiden of manipuleren. Maar dat is net de de reden waarom ik dialogen zo fascinerend vind, het is inherent aan cinema. Ik wilde in mijn scenario allesbehalve saai zijn, maar wel entertainen, provoceren. Vandaar ook de focus op pijn en erotiek, zonder de aanwezigheid van pijn kan er geen genot zijn en verdwijnt er een stukje sensualiteit, dat is niet alleen zo voor sadomasochisten, maar voor iedereen. Dit probeer ik met woorden duidelijk te maken in de film om het daarna in beeld te brengen. 

Je schrijft en je toont dingen die andere mensen niet snel zouden bedenken of te extreem zouden vinden. Heb je enig idee waar je unieke verbeeldingskracht vandaan komt? 
Nee, voor mij voelt het net allemaal erg natuurlijk. Ik ben altijd verbaasd wanneer andere mensen geschokt reageren. Ik vind zelf eigenlijk helemaal niet dat ik zo raar ben. Mensen zijn van nature mateloos creatief. Kinderen kunnen dat nog onbegrensd uiten, maar naarmate we ouder worden komen daar steeds meer sociale restricties bij die nefast zijn voor de creativiteit. Het komt erop neer dat ik mezelf eigenlijk gewoon als een kind beschouw.

Bereid je je voor op controverse rond de film? 
Absoluut. Ik denk dat er veel mensen zullen afhaken bij de eerste scène. De film staat in Cannes, er gaan hoogstwaarschijnlijk mensen na de eerste vijf minuten de zaal uitlopen, dat gebeurt iedere keer. Maar daar ben ik totaal niet mee bezig als ik de film aan het maken ben, dan ben ik er enkel op gebrand ervoor te zorgen dat alles narratief gezien klopt. Het is pas als je de film klaar is en je het afgewerkt product vertoont aan mensen dat er discussie ontstaat. (MV)

Met dank aan Vertigo. 

Gerelateerde films