Op de onherbergzame vlakte van de Noord-Siberische Eilanden zoekt een handvol mannen naar het witte goud: de slagtanden, liefst intact, van de wollige mammoet. Er hangt goudkoorts in de lucht want de prijzen voor het zeldzame mammoetivoor zijn sterk gestegen de voorbije jaren. Heel af en toe is het jackpot: dan vinden de jagers niet alleen de slagtanden, maar een volledig karkas, met vacht, weefsel en vloeibaar bloed. Dat laatste is goud waard voor Zuid-Koreaanse en Russische high-tech wetenschappers. Hun droom leest als de plot van een sciencefiction verhaal (of een blockbuster van 25 jaar geleden): ze willen het DNA van de mammoet reconstrueren om de soort terug tot leven te wekken. Over de hele wereld werken wetenschappers aan het recreëren van nieuw leven. De herrijzenis van de mammoet is maar een eerste stap in een volgende grote technologische revolutie. Een oefening als het ware. Voor Genesis 2.0.
"Een documentaire, die evengoed een Black Mirror-aflevering had kunnen zijn." - Filmmagie
"Een erg mooie film, die een ijzig verleden, een verre toekomst en een ploeterend heden samenbrengt." - Dagblad van het Noorden
"A stirring match for the striking camerawork by a number of cinematographers. (...) The film throws into question the simplistic notion of mercenary selfishness versus the purity of science." - The Hollywood Reporter
"The cinematography strikingly captures the contrasting locations, in particular, the leaden skies and sullen mystery of the arctic New Siberian Islands and the futuristic headquarters of China’s National Gene bank, where ‘life becomes data.’" - Screen Daily
De bekroonde Zwitserse filmmaker Christian Frei liet zich voor deze film over de race naar de artificiële mammoet bijstaan door de Siberische filmmaker Maxim Arbugaev, die eigenlijk voorbestemd was om ijshockeyspeler te worden. Arbugaev leefde maanden samen met de jagers en correspondeert met Frei over het leven op de eilanden. De wereld die Frei in beeld brengt, die van de tech labs, de genetica specialisten en de klooninstituten, staat in schril contrast met het barre leven op het eiland maar is minstens even angstaanjagend.