Rita, een jonge fotografe, besluit een aantal nachten door te brengen in Jotuomba, een afgelegen, landelijk dorpje in Brazilië. Daar brengt haar komst echter meer teweeg dan ze verwacht had. In Jotuomba is de tijd letterlijk blijven stilstaan: de inwoners voeren elke dag opnieuw routineus dezelfde handelingen uit en dompelen zich liever onder in flarden van herinneringen in plaats van echt te leven. Het kerkhof is op slot omdat er sinds 1976 niemand meer gestorven is. De komst van Rita zet de dingen weer, langzaam, in beweging.
"Murats debuut is met zo veel gevoel voor detail en zo zelfverzekerd gefilmd dat het een klein wonder is dat de film niet nog meer prijzen won." (Cinema.nl)
"Met prachtig camerawerk en spaarzame, veelzeggende dialogen brengt Murat haar liefde voor de omgeving en de bewoners op de kijker over. Het is niet moeilijk je over te geven aan het weldadig kalme tempo van Histórias que só existem quando lembradas." (De Volkskrant)
"Rita's zachtmoedige botsingen met de dorpsroutines zijn de basis voor de zomerse melancholie van Murats film. 78 minuten vederlichte overdenkingen over vergankelijkheid." (De Filmkrant)
"Murat verpakte deze brok magisch realisme in zwijgzame, strak gekadreerde sprekende scènes en kneedde het samen tot een oogstrelend geheel." (Filmmagie)
DIFFERENT CINEMA
‘Histórias Que Só Existem Quando Lembradas’ betekent letterlijk ‘verhalen die alleen bestaan als ze herinnerd worden’ en is een filmdebuut vol ‘saudade’ over de dingen die voorbijgaan. Met prachtig camerawerk en spaarzame, veelzeggende dialogen brengt documentairemaakster Julia Murat een weemoedig eerbetoon aan de hoogdagen van de Braziliaanse koffieplantages en het verlangen om de tijd nog even stil te laten staan.