Frankrijk, begin jaren '90. In het uitgaansleven waait een nieuwe frisse wind: de zogenaamde ‘French Touch’, met boegbeelden als Daft Punk, Air, Laurent Garnier en St. Germain, maakt een steile opgang. Catchy tunes die strakke garage house mixen met soul veroveren de dansvloer. Parijs wordt plots het epicentrum van de elektronische muziekwereld. De 17-jarige Paul maakt het mee vanop de eerste rij en droomt van een carrière als dj. Maar de concurrentie is loodzwaar en de weg naar het succes is bezaaid met drank, drugs en beats.
"Een impressionistisch coming of age-drama; geen euforische dancetrack, maar een intieme, melancholische groove. (..) Heel knap ook hoe Hansen-Løve gebruikmaakt van de muziek: de garagetunes blazen uw trommelvliezen niet aan flarden, maar stromen als een hypnotiserende geluidsrivier door het verhaal." (Humo)
"Mia Hansen-Løve (‘Le père de mes enfants’, ‘Un amour de jeunesse’) schildert haar hoofpersonages opnieuw in elegant eenvoudige streken." (De Standaard)
'Eden' is geen ode aan de dance of een met pompende beats doorspekt zero-to-hero verhaal, maar een introspectieve film over een jonge, zoekende man die toevallig gek is van electronische muziek en alles op alles zet op zijn droom achterna te gaan. Regisseuse Mia Hansen-Løve schreef het script dan samen met haar broer, een dj die in het in die spannende beginjaren '90 schopte tot één van de mindere goden en die als geen ander weet dat het leven van een dj ook heel eenzaam en deprimerend kan zijn. 'Eden' viel in de smaak bij de echte helden van toen want zowel Daft Punk als heel wat andere dj en muzikanten stelden hun muziek voor een habbekrats ter beschikking.