Een oude vriend van Ari, een Israëlische regisseur, vertelt dat hij gekweld wordt door terugkerende nachtmerries waarin hij steeds achtervolgd wordt door een grote groep van 26 honden. Precies het aantal honden dat hij heeft moeten doden tijdens de Libanese oorlog in 1982. Ari zelf herinnert zich verbazend weinig over deze periode. Wanneer de volgende dag voor het eerst een beeld uit die periode naar boven komt, wil Ari de waarheid ontdekken over dat specifieke moment in de geschiedenis en over zichzelf. Hij besluit zijn vroegere oorlogskameraden verspreid over de wereld op te zoeken en te interviewen.
Folman zette in 2008 de documentairewereld op zijn kop met Waltz With Bashir, een van de eerste volledig geanimeerde documentaires. In 2009 werd kreeg hij een Oscarnominatie voor beste niet-Engelstalige film, wat uitzonderlijk is voor een animatiefilm. Waltz With Bashir ontving meer dan veertig prijzen. Terecht: Waltz with Bashir is een prachtige film in het schemergebied tussen documentaire en speelfilm die het karakter van herinneringen haarscherp weet te treffen.