Elk jaar beginnen tienduizenden jonge mensen aan een studie verpleegkunde. De studenten volgen een intensief en moeilijk parcours, waarbij ze niet alleen veel kennis opdoen en allerlei technische handelingen leren, maar zich ook voorbereiden op grote verantwoordelijkheden. Ambitie en idealisme gaan hand in hand. Confrontatie met de menselijke kwetsbaarheid is onvermijdelijk.
"Verplicht kijkvoer voor eenieder die nadenkt over een studie verpleegkunde. (...) [Er] wordt goed ingezet op de grote mate van vaardigheid die komt kijken bij de dagelijkse werkzaamheden." ★★★★ - Filmtotaal
"Hij [Philibert] toont hoe een levensles binnensijpelt." ★★★ - Focus Knack
"Juist door niet te proberen om overal met zijn camera tussen te komen maakt Philibert met De chaque instant indruk en weet hij de kijker aan het denken te zetten." ★★★★ - Filmkrant
"Even alledaagse als ontroerende, en soms ook komische momenten. (...) Een film die zo voelbaar verliefd is op zijn onderwerp." ★★★ - De Volkskrant
"Sympathiek en goed gemaakt" ★★★ - Cinemagazine
"De Chaque Instant [houdt] zich ver weg van sensatiezucht. (...) Met zijn [Philibert] ongekunstelde observaties eist hij respect voor verplegers en de zorgsector." ★★★ - Filmmagie
"Zonder dat hij zelf een stem in de film heeft, drukt hij een duidelijk stempel op wat we zien: bescheiden, aimabel en eindeloos nieuwsgierig." - Het Parool
Documentairemaker Nicolas Philibert – die eerder het bekroonde Etre et avoir maakte – speelde al even met het idee van deze documentaire toen het lot hem een zetje gaf: hij belandde met een embolie op intensieve zorgen. Na zijn herstel besloot hij de film te maken als eerbetoon. Een film over jonge studenten die geconfronteerd worden met lijden, ziekte, gewonde zielen en gewonde lichamen. En hierdoor een film over ons allemaal en onze menselijkheid.