La dolce vita
Marcello is een journalist-rokkenjager die alle hoop op een artistieke carrière heeft opgegeven en zich nu toelegt op het schrijven van sensatiestukken over het leven van de high society van Rome. Op zoek naar roddels en schandaaltjes duikt hij elke nacht in de drukte van Via Veneto, waar playboys, filmsterren en prostituees in nachtclubs en bordelen van het leven een feest proberen te maken. Maar in de decadentie van het eeuwige feestgedruis sluimert tragiek, onnoemelijke leegte en verdriet. Zoals hij twijfelt tussen zijn fascinatie voor het vluchtige leventje van de jonge intellectuelen en kunstenaars enerzijds en de afkeer van de hypocrisie en de leegte anderzijds, zo wordt hij heen en weer gesleurd tussen de zwoele actrice Sylvia en de afstandelijke rijkeluisdochter Magdalena...
"Een onweerstaanbaar schouwtoneel, een meesterlijk toverwerk dat zin geeft om je in de bruisende nacht te storten " - Humo
"Rarely, if ever, has a picture reflected decadence, immorality and sophistication with such depth." Boxoffice Magazine
"Fellini's best film, in which the fragility of the characters is not overwhelmed by the director's decadent indulgences." - Matinee Magazine
La dolce vita groeide uit tot de schandaalfilm van 1960 en betekende een resolute ommekeer in het oeuvre van Fellini, die definitief afstand nam van het realisme en zich volledig ging toeleggen op het barokke van de verbeelding. De film maakte Marcello Mastroianni op slag wereldberoemd en wordt beschouwd als een van de allergrootste klassiekers van de Italiaanse cinema. Het openingsbeeld, waarin een helikopter een Christus-beeld over de stad vervoert, en de iconische scène waarin Ekberg in de Trevi-fontein baadt, zijn onvergetelijk. La dolce vita won onder meer de Gouden Palm op het Film Festival van Cannes (1960).